به مناسبت ۱۹ آذر ( ۱۰ دسامبر) روز حقوق بشراولین منشور حقوق بشر توسط کوروش بزرگ بر روی یک استوانه خاکی که به خط میخی حکاکی شده در سال ۱۸۷۹ میلادی کشف و هم اکنون در موزه بریتانیا نگاهداری می شود. کوروش بزرگ (۵۸۵-۵۲۹ قبل از میلاد)، اولین منشور حقوق بشر را روی این استوانه اعلام کرد. کوروش امروزه و بدون شک در زمان امپراطوری خویش نیز بیشتر به عنوان یک آزادیبخش معروف بود تا یک اشغالگر، و این بواسطه احترام او به حقوق بشر و رفتارش نسبت به مردم تحت سیطره خویش بود.
در انجیل از او به عنوان ''آزایبخش مردم خدا'' (Is. 45:15) و ''منتخب خدا'' (Is. 15-15 - the chosen one) یاد شده است. امروزه اکثر محققان تاریخ معتقدند که شخصیت ذوالقرنین که در انجیل و قرآن از آن ذکر شده همان کورش کبیر است. ذوالقرنین در انجیل و قرآن از کسی یاد شده که ''مرد مومن و موحد و مهرباني بود واز طريق عدل و داد منحرف نمي شد و به همين جهت مشمول لطف خدا بود، او يار نیكوكاران و دشمن ستمگران و ظالمان بود و به مال و ثروت دنيا علاقه اي نداشت ...''.
در کتابهای تاناخ یهودیان (Torah, Nevi'im, Ketuvim) نیز از او به عنوان ''منتخب خدا'' نام برده شده است. ازرا (Ezra) و عیسایا (Isaiah) از او به بزرگی و شکوه و کسی که ''خدای آسمان، پادشاهی زمین را به او داده است'' ذکر کرده اند.
ترجمه منشور حقوق بشر
منم كـوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه بابِـل، شاه سومر و اَكَد، شاه چهار گوشه جهان. پسر كمبوجيه، شاه بزرگ … نوه كوروش، شاه بزرگ … نبيره چيش‌پيش، شاه بزرگ …بارگاه پادشاهان بابِـل بر تخت شهرياري نشستم. مردوك خداي بزرگ دل‌هاي پاك مردم بابـل را متوجه من كرد … زيرا من او را ارجمند و گرامي داشتم. ارتش بزرگ من به صلح و آرامي وارد بابل شد. نگذاشتم رنج و آزاري به مردم اين شهر و اين سرزمين وارد آيد. وضع داخلي بابل و جايگاه‌هاي مقدسش قلب مرا تكان داد … من براي صلح كوشيدم. من برده‌داري را بر‌انداختم، به بدبختي آنان پايان بخشيدم. فرمان دادم كه همه مردم در پرستش خداي خود آزاد باشند و آنان را نيازارند. فرمان دادم كه هيچكس اهالي شهر را از هستي ساقط نكند.
مَـردوك خداي بزرگ از كردار من خشنود شد … او بركت و مهرباني‌اش را ارزاني داشت. ما همگي شادمانه و در صلح و آشتي مقام بلندش را ستوديم …من همه شهرهايي را كه ويران شده بود از نو ساختم. فرمان دادم تمام نيايشگاه‌هايي كه بسته شده بودند را بگشايند. همه خدايان اين نيايشگاه‌ها را به جاهاي خود بازگرداندم.همه مردماني كه پراكنده و آواره شده بودند را به جايگاه‌هاي خود برگرداندم و خانه‌هاي ويران آنان را آباد كردم. همه مردم را به همبستگي فرا خواندم. همچنين پيكره خدايان سومر و اَكَـد را كه نَـبونيد بدون واهمه از خداي بزرگ به بابل آورده بود، به خشنودي مَردوك خداي بزرگ و به شادي و خرمي به نيايشگاه‌هاي خودشان بازگرداندم. بشود كه دل‌ها شاد گردد.
بشود، خداياني كه آنان را به جايگاه‌هاي مقدس نخستين‌شان بازگرداندم، هر روز در پيشگاه خداي بزرگ برايم زندگانيِ بلند خواستار باشند. بشود كه سخنان پر بركت و نيكخواهانه برايم بيابند. بشود كه آنان به خداي من مَردوك بگويند: ‘‘ به كوروش شاه، پادشاهي كه ترا گرامي مي‌دارد و پسرش كمبوجيه، جايگاهي در سراي سپند ارزاني دار.’’من براي همه مردم جامعه‌اي آرام فراهم ساختم و صلح و آرامش را به تمامي مردم اعطا كردم...
در کتابهای تاناخ یهودیان (Torah, Nevi'im, Ketuvim) نیز از او به عنوان ''منتخب خدا'' نام برده شده است. ازرا (Ezra) و عیسایا (Isaiah) از او به بزرگی و شکوه و کسی که ''خدای آسمان، پادشاهی زمین را به او داده است'' ذکر کرده اند.
ترجمه منشور حقوق بشر
منم كـوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه بابِـل، شاه سومر و اَكَد، شاه چهار گوشه جهان. پسر كمبوجيه، شاه بزرگ … نوه كوروش، شاه بزرگ … نبيره چيش‌پيش، شاه بزرگ …بارگاه پادشاهان بابِـل بر تخت شهرياري نشستم. مردوك خداي بزرگ دل‌هاي پاك مردم بابـل را متوجه من كرد … زيرا من او را ارجمند و گرامي داشتم. ارتش بزرگ من به صلح و آرامي وارد بابل شد. نگذاشتم رنج و آزاري به مردم اين شهر و اين سرزمين وارد آيد. وضع داخلي بابل و جايگاه‌هاي مقدسش قلب مرا تكان داد … من براي صلح كوشيدم. من برده‌داري را بر‌انداختم، به بدبختي آنان پايان بخشيدم. فرمان دادم كه همه مردم در پرستش خداي خود آزاد باشند و آنان را نيازارند. فرمان دادم كه هيچكس اهالي شهر را از هستي ساقط نكند.
مَـردوك خداي بزرگ از كردار من خشنود شد … او بركت و مهرباني‌اش را ارزاني داشت. ما همگي شادمانه و در صلح و آشتي مقام بلندش را ستوديم …من همه شهرهايي را كه ويران شده بود از نو ساختم. فرمان دادم تمام نيايشگاه‌هايي كه بسته شده بودند را بگشايند. همه خدايان اين نيايشگاه‌ها را به جاهاي خود بازگرداندم.همه مردماني كه پراكنده و آواره شده بودند را به جايگاه‌هاي خود برگرداندم و خانه‌هاي ويران آنان را آباد كردم. همه مردم را به همبستگي فرا خواندم. همچنين پيكره خدايان سومر و اَكَـد را كه نَـبونيد بدون واهمه از خداي بزرگ به بابل آورده بود، به خشنودي مَردوك خداي بزرگ و به شادي و خرمي به نيايشگاه‌هاي خودشان بازگرداندم. بشود كه دل‌ها شاد گردد.
بشود، خداياني كه آنان را به جايگاه‌هاي مقدس نخستين‌شان بازگرداندم، هر روز در پيشگاه خداي بزرگ برايم زندگانيِ بلند خواستار باشند. بشود كه سخنان پر بركت و نيكخواهانه برايم بيابند. بشود كه آنان به خداي من مَردوك بگويند: ‘‘ به كوروش شاه، پادشاهي كه ترا گرامي مي‌دارد و پسرش كمبوجيه، جايگاهي در سراي سپند ارزاني دار.’’من براي همه مردم جامعه‌اي آرام فراهم ساختم و صلح و آرامش را به تمامي مردم اعطا كردم...
مهندسی یک امپراطوری - پارسیان - بخش ۱ از ۵
مهندسی یک امپراطوری - پارسیان - بخش ۲ از ۵
مهندسی یک امپراطوری - پارسیان - بخش ۳ از ۵
مهندسی یک امپراطوری - پارسیان - بخش ۴ از ۵
مهندسی یک امپراطوری - پارسیان - بخش ۵ از ۵
پستها
ای دوباره کوروش کبیر و دوباره نازیدن های بیخود. خوب درسته ما تنها چیزی که داریم همینه ولی آیا برامون مونده؟ اصلا غیر از کورش کبیر چی داریم و چی مونده برامون یه نیگاه به غرب بندازیم میبینیم اونا کوروش کبیر نداشتن ولی موفق تر از ما هستن مالزی سنگاپور دبی همه ی اینا پیشی گرفتن خیلی خیلی جلوتر ازما هستن ولی ما همش داریم اینا رو رو میکنیم خوب حالا که چی؟
پاسخحذفحرف حساب. من فکر میکنم که این نکته ای رو که میگی، همه ماها کمابیش بهش معتقدیم (البته با این موافق نیستم که فقط کورش رو داشتیم). هدف من و خیلی های دیگه از بازگویی نکته های مثبت در تاریخمون، این هس که یادآوری کنیم که مردم، فرهنگ و تاریخ ما فقط اسلام نیس و توی اسلام خلاصه نشده. و ایرانیان بدون اسلام خیلی متمدن و بشردوست بودن و قبل از اسلام از بزرگترین تمدن های روی زمین بودیم.
پاسخحذف