آغاز دخالت سپاه پاسداران در امور سیاسی کشور را می توان از سخنرانی ژنرال رحیم صفوی فرمانده سپاه در فروردین ۱۳۷۷ در جمعی از فرماندهان سپاه در قم دانست. وی در سخنرانی خویش و در خطاب به اصلاح گرایان طرفدار خاتمی اعلام کرد که سر تمام کسانی را که رژیم جمهوری اسلامی را تهدید می کنند باید قطع کرد و گفت که "قلم ها را می شکنيم و زبان ها را می بريم". او همچنین گفت که سپاه پاسداران نه تنها غیر سیاسی نیست، بلکه دارای یک "خط سیاسی" مشخص است.جریانات بعدی که در طول دو سه سال آینده رخ داد، دست سپاه و بسیج را در عرصه سیاست بازتر و بازتر کرد. قتلهای زنجیره ای سال ۱۳۷۷، جنبش دانشجویی ۱۳۷۸، نا آرامی های دانشجویان در خرم آباد در ۱۳۷۹ و دخالت آشکار سپاه و بسیج در این رویدادها، همگی زمینه ورود هر چه بیشتر نظامیان را در صحنه سیاست ایجاد کرد. در طی این دوران متشنج بود که شاهد اولتیماتوم های متعدد سپاه به رئیس جمهور خاتمی هستیم.
البته بسیاری از ارگانهای موجود نظیر دادگاه ویژه روحانیت و شورای عالی انقلاب فرهنگی از زمان تأسیس شان پیوندهای پنهانی با سپاه و سازمان اطلاعات داشته و دارند، و از این زاویه می توان گفت که سپاه پاسداران علنأ در خفا در امور سیاسی دخالت بسیاری داشته و دارد، اما نقطه عطف ورود آشکار سپاه در عرصه سیاست را می توان جنبش دانشجویی تیر ۱۳۷۸ دانست.
برخورد مستقیم سیاسی سپاه پاسداران به اعتراضات دانشجویان را میتوان در نامه خشن و آشکارا تهدید آمیز ۲۴ نفر از فرماندهان سپاه به خاتمی در ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸مشاهده کرد. در این نامه آشکارا تهدید آمیز اعلان شد که "... كاسه‌ی صبرمان به پايان رسيده و تحمل بيش از آن را در صورت عدم رسيدگي، بر خود جايز نمي‌دانيم."
پس از انتخابات شوراهای شهری در ۱۳۸۲، شوراهای بسیاری از شهرهاتحت کنترل سپاه پاسداران قرار گرفت. یک سال بعد سپاه موفق شد که اجازه معرفی لیست کاندیداهای خود در انتخابات مجلس شورای اسلامی را کسب کند و بدین ترتیب بسیاری از اعضای قدیم سپاه و همراهانشان در انتخابات مجلس در سال ۱۳۸۳ موفق شدند که به مجلس راه یابند.
در اردیبهشت ۱۳۸۳ فرمانده قبلی سپاه، عزت الله ضرغامی به ریاست صداوسیما انتصاب گردید.
در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴، تنها ۶ نفر از ۱۰۱۴ نفر توانستند از صافی شورای نگهبان برای کاندیدایی ریاست جمهوری عبور کنند (پس از دستور آیت الله خامنه‌ای صلاحیت دوتن دیگر مصطفی معین و محسن مهرعلیزاده نیز تائید شد). از ۶ کاندیدای اول تأیید شده، ۴ نفر آنها از فرماندهان قبلی سپاه و ۲ نفر آنها روحانی بودند. کاندیداهای اصلی سپاه پاسداران، علی لاریجانی فرمانده سابق سپاه و رئیس قبلی صدا و سیما، محمدباقر قالیباف از فرماندهان سپاه و رئیس پلیس سابق تهران، محسن رضایی رئیس سپاه پاسداران در زمان جنگ ایران و عراق و سخنگوی شورای مصلحت نظام بودند.
پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴، سردار ذوالقدر جانشين فرمانده كل سپاه در همايش فرماندهان بسيج ادارى و كارگرى سخنان روشن کننده ای را در زمینه انتخابات و نقش سپاه و بسیج ایراد کرد. او از جمله گفت :
"در شرايط پيچيده سياسى كه قدرت هاى خارجى و جريان هاى فزون خواه در داخل از مدت ها قبل مترصد بوده و برنامه ريزى كرده بودند كه نتيجه انتخابات را به نفع خود تغيير دهند و از شكل گيرى يك دولت كارآمد اصولگرا جلوگيرى كنند، بايد پيچيده عمل مى شد و نيروهاى اصولگرا بحمدالله با طراحى درست و چندلايه توانستند در يك رقابت واقعى و تنگاتنگ، حمايت اكثريت مردم را به خدمتگزارى بيشتر و موثرتر به آنها جلب كنند."
البته بسیاری از ارگانهای موجود نظیر دادگاه ویژه روحانیت و شورای عالی انقلاب فرهنگی از زمان تأسیس شان پیوندهای پنهانی با سپاه و سازمان اطلاعات داشته و دارند، و از این زاویه می توان گفت که سپاه پاسداران علنأ در خفا در امور سیاسی دخالت بسیاری داشته و دارد، اما نقطه عطف ورود آشکار سپاه در عرصه سیاست را می توان جنبش دانشجویی تیر ۱۳۷۸ دانست.
برخورد مستقیم سیاسی سپاه پاسداران به اعتراضات دانشجویان را میتوان در نامه خشن و آشکارا تهدید آمیز ۲۴ نفر از فرماندهان سپاه به خاتمی در ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸مشاهده کرد. در این نامه آشکارا تهدید آمیز اعلان شد که "... كاسه‌ی صبرمان به پايان رسيده و تحمل بيش از آن را در صورت عدم رسيدگي، بر خود جايز نمي‌دانيم."
پس از انتخابات شوراهای شهری در ۱۳۸۲، شوراهای بسیاری از شهرهاتحت کنترل سپاه پاسداران قرار گرفت. یک سال بعد سپاه موفق شد که اجازه معرفی لیست کاندیداهای خود در انتخابات مجلس شورای اسلامی را کسب کند و بدین ترتیب بسیاری از اعضای قدیم سپاه و همراهانشان در انتخابات مجلس در سال ۱۳۸۳ موفق شدند که به مجلس راه یابند.
در اردیبهشت ۱۳۸۳ فرمانده قبلی سپاه، عزت الله ضرغامی به ریاست صداوسیما انتصاب گردید.
در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴، تنها ۶ نفر از ۱۰۱۴ نفر توانستند از صافی شورای نگهبان برای کاندیدایی ریاست جمهوری عبور کنند (پس از دستور آیت الله خامنه‌ای صلاحیت دوتن دیگر مصطفی معین و محسن مهرعلیزاده نیز تائید شد). از ۶ کاندیدای اول تأیید شده، ۴ نفر آنها از فرماندهان قبلی سپاه و ۲ نفر آنها روحانی بودند. کاندیداهای اصلی سپاه پاسداران، علی لاریجانی فرمانده سابق سپاه و رئیس قبلی صدا و سیما، محمدباقر قالیباف از فرماندهان سپاه و رئیس پلیس سابق تهران، محسن رضایی رئیس سپاه پاسداران در زمان جنگ ایران و عراق و سخنگوی شورای مصلحت نظام بودند.
پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴، سردار ذوالقدر جانشين فرمانده كل سپاه در همايش فرماندهان بسيج ادارى و كارگرى سخنان روشن کننده ای را در زمینه انتخابات و نقش سپاه و بسیج ایراد کرد. او از جمله گفت :
"در شرايط پيچيده سياسى كه قدرت هاى خارجى و جريان هاى فزون خواه در داخل از مدت ها قبل مترصد بوده و برنامه ريزى كرده بودند كه نتيجه انتخابات را به نفع خود تغيير دهند و از شكل گيرى يك دولت كارآمد اصولگرا جلوگيرى كنند، بايد پيچيده عمل مى شد و نيروهاى اصولگرا بحمدالله با طراحى درست و چندلايه توانستند در يك رقابت واقعى و تنگاتنگ، حمايت اكثريت مردم را به خدمتگزارى بيشتر و موثرتر به آنها جلب كنند."
پستها
جناب بابا کوهی، شما از دخالت آشکار سپاه و بسیج در قتلهای زنجیره ای سال ۱۳۷۷ نام برده اید. بر طبق چه شواهد و مدارکی این ادعا را دارید؟ تا آنجا که من اطلاع دارم، تنها بخشی از سازمان اطلاعات (باند فلاحیان-سعید امامی) با پشتیبانی احتمالا چند تن از روحانیون بالا (رفسنجانی ؟؟! خامنه ای؟؟!) در این ماجرا دست داشتند.
پاسخحذفتیمور عزیز، با تشکر از کامنت و توضیحی که دادی. باید بگویم که با توجه به آنچه در جلسات دادگاه میکونوس مطرح شد در سالهای ۱۹۹۳-۱۹۹۷ (این دادگاه ۴ سال طول کشید)، شک چندانی باقی نمی گذارد که سپاه در ترور رستوران میکونوس برلین دست داشت. در مورد ترور قاسملو نیز، با توجه به وسعت برنامه ریزی و امکانات استفاده شده، میتوان به جرأت گفت که تنها سازمان و نهادی که دارای این امکانات در ایران بوده و هست، سپاه پاسداران است.
پاسخحذفدر مورد قتلهای درون ایران در دهه ۱۳۷۰ هم، واقعیت اینست که تصور و اعتقاد همه این بود که سپاه در پشت پرده نقش اصلی را دارد، اگرچه موضوع با قتل سعید امامی خاتمه یافت. از آنجا که سپاه در زیر فرمان مستقیم خامنه ای است، بسیاری معتقدند که حکومت تلاش کرد تااین مسئله گریبانگیر سپاه را نگیرد. در ضمن افشاگری هایی هم شد (نظیر روشدن دست کسانی چون صدرالاسلام که سالها در سپاه مسئول بازجویی و شکنجه زندانیان بود)، که نشاندهنده وجود دست سپاه در قتلهای زنجیره ای بود.